گوشتون به سخنان این سید باشد که گوش این سید به سخنان حضرت مهدی(عج)

است

گذرنامه کرب و بلا

من گذرنامه خودرا نسپردم به کسی/به تو و کودک دلبند تو ایمان دارم

کلنا عباسک یا زینب

اقا جان مارم دعا کن

پیر مردی وسط روضه ما گفت حسین

                                           من نگفتم ولی ارباب مرا هم بخشید

ایوان نجف عجب صفایی دارد                             حیدر بنگر چه بارگاهی دارد

ای کعبه به خود نناز از روی شرف                       جایت بنشین که هرکه جایی دارد

عشق فقط یک کلام

                                    سید علی والسلام

همانند پدری مهربان

اگر بدانیم هر یک گناهی که میکنیم یک تیر به تن امام زمانمون

برخورد میکنه دیگه گناه میکنیم.

الهم عجل لولیک الفرج

زائران کوچک

در جوانی پاک بودن شیوه ی پیغمبریست

اگه یه روز دسته جمعی باهم رفتیم کرببلا/کنار شیش گوشه بگیم ممنونتیم امام رضا

به هوای حرم کرببلا محتاجم

کرببلا نبر زیادم  جوونیمو پای تو دادم

از ما که گذشت اما غمت همینه

الهی هیچ کس داغ حرمت نبینه

قدم قدم میگم ای دل ای دل

حرم حرم میگم ای دل ای دل

شهدا شرمنده ایم

دیدم آن حالات شوق و شور را
در میان چهره هاشان نور را

در هوای عاشقی پر می زدند
تا خدا با گریه معبر می زدند

در دل شب با نوا و زمزمه
ذکرشان “یافاطمه ” ” یا فاطمه ”

بین چهره عکس یک لبخند بود
همه ی هستیّ شان سربند بود

از همه افلاک برتر بوده اند
دوست نه،بلکه برادر بوده اند

تشنه لب دادند جان پای حسین
عاشقان حضرت پیر خمین

با شهادت زندگی زیبا شود
عاشقی با سوختن معنا شود

حال،آنها رفته و ما مانده ایم
از شهادت ، ما همه جا مانده ایم

تا نفس داریم تا که زنده ایم
ای شهیدان از شما شرمنده ایم

تاابد رزمنده ایم پای ولی
جان فدای حضرت سیّد علی

حسین نان حلال پدرم است

حسین عشق زلال است

بی تو در زندگیم رنگ خدا نیست که نیست

بین عشّاق چو من بی سر و پا نیست که نیست

با غم دوری تو سوخته و ساخته ام

اثری از چه در این سوز و نوا نیست که نیست

نیمه شب وقت مناجات بگویم با خویش

گوییا قلب تو، در بند رضا نیست که نیست

من گنهکارم و آلوده قبول است قبول

بی محّلی ز کریمان که روا نیست که نیست

بی جهت ناز طبیبان نکشم چون دردم

درد یار است و بجز وصل دوا نیست که نیست

هر کجا رو زده ام آبرویم را بردند

هیچ کس غیرِ شما فکر گدا نیست که نیست

در دعا فکر گرفتاری خود بودم و بس

یاد تو در دل ما وقت دعا نیست که نیست

بهر درمان گرفتاری این نوکرها

چاره ای جز سفر کرب و بلا نیست که نیست

 چاره ای جز سفر کرببلا نیست که نیست

وای مادرم مادرم مادرم

چیزی تا فاطمیه نمونده تا ربیع شد کم کم لباس مشکی هارا ازتن که سفارش

خود اهل بیت است در اوردیم ولی چیزی نمانده تا دوباره لباس مشکی هایمان را تن

کنیم و با امام حسن(ع)وامام حسین(ع)وحضرت زینب(س)بگوییم همه باهم و یک صدا

وای مادرم مادرم مادرم

نعره زد بر سر مادر به غرورم برخورد

ایستادم به نوک پنجه ی پا اما حیف

هرچه کردم سپر درد و بلایش گردم

آه زینب تو ندیدی! به خدا من دیدم

سیلی محکم او چشم مرا تار نمود

لگدی خورد به پهلوم و نفس بند آمد

حسن ازغصه سرش را به زمین زد، غش کرد

قصه ی کوچه عجیب است (مهاجر) اما

وای از آن لحظه که زهرا لگدی از در خورد

محسنیه

بسم الرب المحسن

مردک پست که عمری نمک حیدر خورد

                                                نعره زد بر سر مادر به غرورم بر خورد

ایستادم به نوک پنجه پا اماحیف

                                                    دستش از روی سرم رد شد و بر مادر خورد

الهم العن قاتلین حضرت زهرا (س)

سه عکس از صحن جدید ارباب

کاشکی خونم توی کربلا بود

                         شروع هر روز زندگیم با ی سلامی به سوی اقام بود

ارباب قرار ما یه سفر کرببلا

ما دو پیاله ایم که لبریز باده ایم
این دو پیاله را به ملک هم نداده ایم
تا وقت می کنیم حسینیه می رویم
ما سالهاست شیعه گریان جاده ایم
با هر سلام صبح به آقای بی کفن
انگار روبروی حرم ایستاده ایم
با رعیتی خانه ارباب با وفا
احساس می کنیم که ارباب زاده ایم
شکر خدا که نان شب ما حسین شد
ممنون لطف مادر این خانواده ایم
بال ملائکه است که ما را می آورد
یعنی سواره ایم اگر پیاده ایم
داریم با "حسین، حسین" پیر می شویم
خوشحال از این جوانی از دست داده ایم

شیش گوشه ارباب

اقا جان الهم عجل لولیک الفرج

بهترین مرکب برای راندن هوس،واژه"عشق"است

و چه تلخ هوس رانان بر پیکراین مرکب تازیانه می زنند ومی تازند.

چ بسا نگاه هایی کوتاه که حسرت های طولانی همراه دارند